Wrześniowe wdzięczności

Oswajam kolejną porę roku i kolejny powrót do pracy. Pomaga mi to, że jestem wśród ludzi, którzy podobnie jak ja ustawiają się teraz do szkolnej rzeczywistości, adaptują do zmęczenia, próbują nie stracić do szczętu tego, co wypracowali do tej pory. Nie czuję się dzięki temu zaniepokojona tym, jak się czuję, i tym, że szukam patentów na Lepsze.

Młoda ma w tym roku tak dobry plan lekcji i zajęć dodatkowych, jak nigdy; nie wiem, czy to kwestia przypadku, czy wyjątkowej łaskawości szkoły wobec dzieci rozpoczynających kolejny etap edukacji (przeszła do czwartej klasy), ale codziennie zaczyna lekcje umiarkowanie wcześnie, a kończy je zwykle przed piętnastą. Z kolei mój grafik wpisuje się w jej grafik perfekcyjnie; rano wychodzę zwykle zaraz po niej (w trzy dni tygodnia między wyjściem męża a obudzeniem córki jestem nawet w stanie zmieścić krótką jogę), a wracam niedługo po niej. Po szkole ogarniamy się organizacyjnie - też bez stresu. Wiozę ją tylko na jedne zajęcia dodatkowe, w piątek (karate ma bliziutko), i planuję sobie znaleźć jakąś miejscówkę w centrum, żeby przez tę godzinkę móc się zająć swoimi sprawami. Nie wiem co prawda, kiedy będę sprawdzać prace, ale akurat ten problem lubi rozwiązywać się sam.

Po powrocie do domu staram się wypić kubek herbaty, zamówiłam też świeczki zapachowe. Brak mi zapachów ostatnio, może porzucę mydła Ahavy na rzecz moich ulubionych, włoskich.

Po kilku dniach przeżytych o zupie, kanapce lub jakiejś kombinacji obu doszłam do wniosku, że brak obiadów wywołuje we mnie głęboki smutek. Wróciłam do roślinnych lunchboxów, będę testować batch cooking i nowe, szybkie przepisy - dam znać, co się u nas sprawdziło, a jeśli macie jakieś patenty, piszcie.

Stopniowo wracam do długich spacerów po urazie stopy z zeszłego tygodnia.

Znów zaczęłam czytać córce wieczorem, bo doszłam do wniosku, że to ostatni moment. Wczoraj popłakałyśmy się przy zakończeniu "Chatki Puchatka", jutro zaczynamy "Mary Poppins" - lubi filmy, ale jakoś do tej pory nie 'kupiła' powieści Travers. (Co Wam najlepiej sprawdzało się do czytania na głos?)

Maciejka, którą zasiałam w skrzynkach na balkonie po powrocie w wakacji, już kwitnie. 

Przyzwyczaję się do jesieni, jak co roku.

Zdjęcie tytułowe: Marissa Price, Unsplash.