Moje wellness jest inne niż Twoje

 

Zdobycz cywilizacyjną, jaką są ferie, planowałam w tym roku inaczej; po powrocie z nart miałam oddawać się kulturze, chodzić do kina i na wystawy. Pominąwszy fakt, że mój plan pewnie już na wejściu był awykonalny (przecież muszę sprawdzać prace, a pogoda zachęcała tylko do tego, by jeść hinduskie żarcie i stawiać tarota), wróciłam z wyjazdu podziębiona. Uratowałam czwartkowy masaż i piątkowe wyjście do Muzeum Narodowego.

Pierwszą połowę tygodnia wykorzystałam na ładzenie sobie życia, przegląd swoich spraw, planowanie. Zrobiłam porządek w dokumentach i zakładkach, zaczęłam planować wakacje, spisałam listy fajnych rzeczy do zrobienia. Odwiedziłam też lekarzy, z których jeden delikatnie zwrócił mi uwagę na to, że moje nerwy nie są w najlepszym stanie (a czyje są?).

Ogólnie rzecz mówiąc, mamy kolejny przednówek: czas o siebie zadbać, psychicznie, fizycznie, zawodowo.

Tu zaznaczam, że nie uważam, że problemy w pracy można rozwiązać przez "radzenie sobie z własnymi emocjami", czy że wellness załatwia to, czym powinna zająć się medycyna i psychoterapia - uważam, że trzeba działać na wszystkich dostępnych frontach.

 ***

Wracając jednak do tytułowego wellness: z przerażeniem patrzę na filmy i shorty poświęcone fenomenowi that girl - dziewczynie wstającej o 5 rano, żeby pomedytować i pisać w dzienniku, przygotować smoothie, wodę i fotogeniczne dania na cały dzień, i filmującej swoje treningi. Zorganizowanej, superzgrabnej, kuloodpornej, będącej najlepszą wersją siebie, odnoszącej same sukcesy - najwyraźniej w wyniku idealnej rutyny wellness i czytania poradników.

Wellness nie jest uniwersalny. Nie istnieje jedna rutyna dla wszystkich, a przede wszystkim jego celem nie jest czynienie z nas konsumentów i efektywniejszych pracowników (tu możecie zrobić przerwę na odsłuchanie "Fitter Happier" Radiohead z 1997 roku, ale uprzedzam, dołuje). Każda z nas ma inne potrzeby, inny gust, inną ilość czasu dla siebie, inne możliwości, i musi wybrać, co się w jej przypadku sprawdza. Nie wszystko, co dobre, jest w życiu obowiązkowe.

Sama na przykład często zmieniam to, jak ćwiczę, zgodnie z aktualnymi potrzebami fizycznymi i emocjonalnymi. Teraz czuję wiosnę w powietrzu i potrzebuję czegoś intensywniejszego, niż dotychczas, wykupiłam więc abonament u Adriene. Nie mam pewności, czy zostanę przy tym dłużej, niż dwa-trzy miesiące, ale kusiło mnie to od dawna, potrzebuję odmiany i wypatrzyłam na stronie parę programów, które chcę przetestować. Będę też wracać do Isy Welly po pilates/barre. 

Poza zwiększeniem dawki ruchu, chciałabym skupić się na zmniejszeniu stresu i reaktywności (nie ograniczając się przy tym do wellness) oraz wdrożeniu zdrowszej diety (jestem bardzo mięsno-skrobiową osobą). Kiedyś pisałam też o tym, jak trudne jest dla mnie złapanie równowagi między rutyną a jej brakiem (za dużo - łapię doła, za mało - natychmiast się rozregulowuję), ale to ostatnie fantastycznie załatwia mój nowy system planowania; w tym roku po raz pierwszy wracałam z udanego urlopu ciesząc się na powrót do domu.

Co więc wybieram dla siebie?

Ruch - power yoga i barre; podpytam też rehabilitanta, czy pozwoli mi na bieganie. Jeśli uzna, że to głupi pomysł, wiosną zacznę więcej chodzić i jeździć na rowerze.

Dieta - wyszukałam listę alternatyw do posiłków zawierających tradycyjne zboża i chleb (nie uważam, że gluten to zło, po prostu w obliczu pieczywa tracę rozum), i postaram się korzystać przynajmniej z jednego zamiennika dziennie. Bez problemu mogę też włączyć więcej zup warzywnych i sałat. Jeśli będę ambitniejsza, wrócę do wegańskich obiadów.

Spokój - wygląda na to, że tu mam największą i najpilniejszą pracę do wykonania. Zacznę od Rest, tygodniowego wieczornego programu ze strony Adriene, który ma na celu

promowanie i włączanie świadomego odpoczynku do codziennego życia. Poprzez jogę, pracę z oddechem, medytację i automasaż będziemy pracować nad dostępem do przywspółczulnego układu nerwowego, aby uspokoić niepokój, zmniejszyć napięcie fizyczne, wyciszyć umysł i poprawić sen.

(Właśnie w tym momencie zdecydowałam się dać jej moje pieniądze.)

Wróciłam też do pisania pamiętnika, co pomaga mi skupić się na tym, co ważne i czego mi trzeba (do tego pisanie jak najwięcej jest jednym z moich celów na ten rok).

I tyle.

Czego Wam teraz trzeba? Co dla Was działa? Jeśli macie jakieś sprawdzone wellnessowe "zagrania", dajcie znać komentarzach - może komuś akurat tego trzeba?

Zdjęcie tytułowe: Chelsea Shapouri, Unsplash.