Sprytny ruch na ciężkie czasy

Wiadomo, że najprostszym sposobem na zwiększenie ilości ruchu w ciągu dnia jest spacerowanie, ale co mogę zrobić, jeśli wysiadanie o jeden przystanek wcześniej po drodze do pracy to marzenie ściętej, zdalnie pracującej głowy? Mogę wyszukiwać okazje do tego, by zwiększyć dawkę dziennego ruchu w ramach mojego codziennego grafiku.

***

• Nie opierać się o meble, framugi, stoły, tylko stać, angażując wszystkie mięśnie.

• Jeśli czas na to pozwala, nie nosić dwóch rzeczy naraz, tylko przejść się po nie dwukrotnie, co zmusi mnie do wykonania większej liczby kroków.

• Starać się wykonywać codzienne czynności elegancko i z gracją, nie schylać się, ale kucać.

• Pamiętać, że sprzątanie spala kalorie.
  

• Nacierać łydki balsamem schylając się do nich bez zginania nóg.

• Nie prosić innych o przysługi  – samej zaparzyć sobie kawę, nosić rzeczy do innych pomieszczeń.

• Siedząc, raz na jakiś czas napiąć mięśnie brzucha na dwanaście sekund z plecami przyciśniętymi do oparcia krzesła; zrobić sześciominutową jogę przy biurku (polecam, rozluźnia).
  

• Czytać w siadzie płotkarskim (nie mam problemów z więzadłami).

• Chodzić po schodach; przed powrotem do mieszkania zejść z ostatnich kilku schodków tyłem i znów wejść, parę razy powtórzyć. (Od jakiegoś czasu traktuję klatkę schodową jak stepper, i kiedy jestem zestresowana, idę przejść się w górę i w dół.)
  

• Chodząc, stawiać długie kroki (to angażuje więcej mięśni i kształtuje pośladki).

• Trzymać telefon poza zasięgiem ręki.

• Starać się ćwiczyć na stojąco, kiedy np. prasuję, gotuję – moja nauczycielka tańca brzucha mówiła, że takie momenty wykorzystuje na ćwiczenie jedynek, dwójek i trójek.

• Stawać na palcach.

• Prowadzić część lekcji zdalnych na stojąco (klucz to znalezienie w domu półki na odpowiedniej wysokości, na której można postawić laptopa). 

 ***

Ciężko będzie ze zwiększeniem ilości ćwiczeń, bo fakt, że moja córka wreszcie uczona jest zdalnie, a nie przeze mnie, wiąże się z jej nowym grafikiem; przynajmniej póki młoda się nie wdroży, warto, żebym wyrabiała się z gimnastyką w 30 minut.

Zaczęłam szukać treningów inspirowanych baletem – mam wrażenie, że baletnice to wojskowi świata gimnastyki, i nie interesują ich ćwiczenia nie dające wymiernych efektów. Tak trafiłam na kanał Lazy Dancer Tips; Alessia jest baletnicą, a jej ćwiczenia mobilizują do pracy te partie mięśni, o których istnieniu dawno zapomniałam. Jeśli chcecie ją przetestować, możecie zerknąć tu, tu, albo tu, trzeba tylko samej się rozgrzać i rozciągnąć. Ja stosuję rozgrzewkę i rozciąganie z tego treningu inspirowanego barre – jest przyjazny dla kolan, nieco nudny, ale angażujący większość partii mięśniowych i nieźle wyciskający pot, jak na low impact.

Na dziś to wszystko. W poniedziałek wracam do Was z kolejnym, kolorowym wpisem!

Zdjęcie tytułowe: Friedrich Seidenstücker, „Bez tytułu (Łuczniczka)”, 1930 r.