Koszula i spódnica - kobieco (Lauren Bacall w "Key Largo", 1948) i dziewczęco (Audrey Hepburn w "Rzymskich wakacjach", 1953)

Dziś o tym, jakie niespodzianki mogą nas czekać przy odtwarzaniu jednego z klasycznych i pozornie bezproblemowych zestawów vintage – połączenia falbaniastej spódnicy za kolano, białej koszuli i espadryli. 

Poniżej, po lewej, widzimy Lauren Bacall w roli Nory, młodej wdowy wojennej w filmie noir „Key Largo” (znanym też po polsku jako „Koralowa wyspa”) z 1948; po prawej – Audrey Hepburn w komedii romantycznej „Rzymskie wakacje” z 1953. Pozornie obie aktorki mają na sobie prawie identyczny zestaw, różniący się od siebie tylko stopniem podwinięcia rękawa koszuli, ale założę się, że każdy czytelnik będzie preferował jedną lub drugą stylizację.

U mnie zdecydowanie wygrywa pierwsze zdjęcie, ze względu na lekko nonszalancką pozę Bacall (musiała się o coś opierać, żeby nie wyglądać na wyższą od męża), więcej zasłoniętej skóry, kieszenie(!) w spódnicy, i przede wszystkim – pewne zrównanie między bohaterami, którego brak na drugim zdjęciu.

Strój Bacall, który nosi przez cały film, pięknie koresponduje z kostiumem Bogarta – oboje mają białe koszule (bohater nie nosi marynarki ze względu na bardzo gorącą i wilgotną pogodę w miejscu akcji) i solidne skórzane paski. Spodnie Bogarta i spódnica Bacall uszyte są z cienkiej wełny, zaszewki na jego spodniach „odbijają” się w fałdach jej spódnicy. Podobieństwa widać też w mowie ciała i tym, jak zaaranżowane są ich stroje: oboje mają podwinięte rękawy, rozpięte górne guziki koszul, ręce w kieszeniach. Z kolei Audrey Hepburn (tu w swoim pierwszoplanowym debiucie jako uciekająca przed obowiązkami księżniczka Anna) wygląda bardzo dziewczęco, także przez kontrast z wysokim, ubranym w garnitur Gregorym Peckiem.

Jakie dalsze różnice między tymi dwoma zestawami składają się na ten efekt?

• Fryzura – dłuższe włosy Bacall wyglądają bardziej kobieco niż krótka fryzurka Hepburn (nic dziwnego: elementem buntu księżniczki Anny jest to, że obcina włosy u męskiego fryzjera).

• Dodatki – przez większą część filmu bohaterka Hepburn nie nosi żadnej biżuterii, jedyną ozdobą jest zawiązana na szyi chusteczka w paski. Bacall nosi naszyjnik z kamieniami i solidną bransoletę z rygielkiem. 

• Paski – pasek Bacall jest szeroki, skórzany, z metalową sprzączką i kontrastującym przeszyciem, jakby pamiątka po mężu. Pasek Hepburn jest integralną częścią sukienki, klamra jest obciągnięta materiałem w identycznym kolorze – widać, że jego celem jest przede wszystkim podkreślenie smukłości aktorki, podczas gdy pasek Bacall ją „osadza”.

• Objętość koszuli i spódnicy – nie widać tego na zdjęciach, ale zestaw noszony przez Hepburn jest zdecydowanie bliżej ciała niż dość obszerna koszula i bardzo falbaniasta spódnica Bacall. 

• Ciężar materiału spódnicy – wróćmy na chwilę do pierwszego zestawu zdjęć. Po dole spódnicy Hepburn widać, że materiał jest o wiele cieńszy i lżejszy niż wełna wykorzystana do uszycia spódnicy Bacall. 

• Buty – Bacall udało się wylansować tym filmem dość toporne espadryle; model, który pięć lat później nosi bohaterka Hepburn, jest ewidentnie lżejszy, bardziej „miejski” i odsłaniający stopę.

• Koszula – koszula Hepburn to raczej letnia bluzka z krótkim, bardzo wysoko podwiniętym rękawem.  Koszula, a raczej bluzka koszulowa, Bacall ma bardzo elegancki, gładki front i jest uszyta ze sztywniejszego materiału, bluzka Hepburn ma ozdobne dziewczęce, pionowe przeszycia:

Te dwa zestawy pięknie pokazują, że przy komponowaniu stroju trzeba mieć na uwadze jego trzy poziomy – poziom bazy (same ubrania), poziom dodatków (kluczowe są buty, ale mnie osobiście zadziwiło to, ile osiągnięto brakiem biżuterii Hepburn) i poziom stylizacji/ mowy ciała (podwinięte rękawy, ręce w kieszeniach).

Czy staracie się czasem odtworzyć klasyczne stylizacje? Jeśli komponujecie strój, mając na uwadze konkretny efekt końcowy, który poziom sprawia Wam najwięcej trudności (albo najwięcej satysfakcji)?

P.S. W internecie można znaleźć fotosy Hepburn z „Rzymskich wakacji” w intensywnie błękitnej spódnicy; w rzeczywistości była beżowa, jak na zdjęciu poniżej. 

  P.P.S. Update-niespodzianka: replikę kostiumu Audrey z „Rzymskich wakacji”, podobno całkiem niezłej jakości, można kupić tu. (Poniżej znajdziecie recenzję.)

Zdjęcie tytułowe - Humphrey Bogart i Lauren Bacall na planie „Key Largo” (1948).