Styl we wnętrzu: "Masz wiadomość"

„Czy nie kochasz Nowego Jorku jesienią? Aż chce się kupować przybory szkolne.”

Szukając informacji o paryskich posadzkach trafiłam na zdjęcia kuchni bohaterki filmu „Masz wiadomość” z 1998 roku, i obejrzałam go, myśląc o tym, że z jednej strony styl mieszkania granej przez Meg Ryan Kathleen Kelly jest kompletnie nie w moim stylu, ale z drugiej – fascynuje mnie jego naturalność (w sensie użytych materiałów), paleta kolorystyczna i klimat.

Już na pierwszy rzut oka widać, że tym, co wyróżnia nowojorskie mieszkanie Kathleen (w rzeczywistości plan skonstruowany w studiu w New Jersey), jest duża ilość stałych elementów wykończeniowych w klasycznym stylu, typowych dla dobrze zachowanych brownstones, czyli charakterystycznych dla Nowego Jorku kamienic z elewacją z piaskowca. Na zdjęciu powyżej widzimy witrażowe okno i drzwi przesuwne w łazience, parkiety, wbudowane regały, drewniane lamperie, zdobienia framug drzwi i okien.

Wnętrza są urządzone w podkreślającej ich urodę mieszance stylów shabby chic i Laury Ashley.

Shabby chic (z ang. podniszczony szyk) to styl wymyślony i spopularyzowany w latach 80. przez amerykańską projektantkę Rachel Ashwell. Jego cechy to:

• wnętrza wyglądające na zaniedbane, w rzeczywistości starannie zaaranżowane,

• wykorzystanie postarzanych lub odnawianych przedmiotów i mebli,

• przecierki i bielenia na meblach,

• więcej kolorów, niż w stylu prowansalskim (gdzie wiodącym kolorem jest biel); rozbielone róże, błękity, żółcie, w dodatkach ciemniejsze kolory - szarości, brązy, taupe.

• sentymentalny, romantyczny styl manifestujący się w doborze dodatków - starych tkanin, koronek, abażurów. haftów oprawionych i wieszanych na ścianach, obrazków vintage.

Laura Ashley to marka założona w 1953 roku przez projektantkę tekstyliów. Styl nazwany jej nazwiskiem jest bardzo brytyjski, nawiązujący do okresu romantyzmu oraz motywów rustykalnych rodem z okresu wiktoriańskiego. Podstawowe składowe stylu to:

• nacisk na wykorzystanie tekstyliów (naturalnego pochodzenia) we wnętrzach,

• zestawianie wzorów takich jak kwiaty (najczęściej kwitnące róże), paski, kraty,

• kolory jak w shabby chic, ale nieco intensywniejsze - róż, błękit, zielenie z dodatkiem bieli,

• naczynia i dodatki z fajansu i kamionki,

• motywy z XIX-wiecznych rycin, często botaniczne,

• kobiece dodatki - ramki, świeczniki, lampy itp.

Jak to działa w praktyce: 

Motyw kwiatów jest silnie zaznaczony we wnętrzu – prócz bukietów świeżych kwiatów widzimy go na kolejnym oknie witrażowym, rycinach botanicznych na ścianie, stolarce.

Tu widać okno z wykuszem i fragment umieszczonego pod nim siedziska, ozdobną stolarkę okienną, pozostającą na widoku dzięki cienkim firankom (w nocy okno zasłaniają rolety), i kolory – głównie krem i biel z akcentami w odcieniu miodu (drewno) i zielononiebieskim (szafka i wazon pod oknem, taca na korespondencję). Więcej roślin – żywych, w postaci rycin na ścianach i na ułożonych na kanapie poduszkach. 

 

Kuchnia w stylu vintage – przeszklone drzwi francuskie, zielononiebieskie i beżowe płytki podłogowe ułożone w tradycyjną szachownicę, przecierany stolik, i stara kuchenka, wraz z kafelkami i emaliowanymi pojemnikami nadająca kuchni francuski styl. Brzoskwiniowe ściany, zielononiebieskie akcenty, dodatki z wikliny, zieleń żywych roślin.

Pledy, poduchy, stosy książek nadają miejscu indywidualności; róże i żółcie rozweselają kącik sypialniany.

Przytulny (choć chyba mało praktyczny) kąt do pracy – niesymetrycznie rozwieszone obrazki, gazetownik z rattanu lub wikliny, symetria książek w biblioteczce przełamana dużym wazonem wstawionym na półkę, stanowiącym odwrócenie klosza lampy).

Na półkach kolejny wazon i ramka z motywem poziomek. na ścianie chyba ozdobne talerze, piękna stolarka przy wejściu do łazienki i na umywalce. Staroświeckie kurki, marmurowy blat, kinkiety, drewniana deska klozetowa.

Dlaczego zdecydowałam się temu wnętrzu przyjrzeć, skoro – jak wspomniałam wcześniej – jest nie moim stylu, zbyt romantyczne? Po pierwsze, sprawia, że przychylniejszym okiem patrzę na własne mieszkanie – też mam kinkiety w łazience, przeszkolone drzwi wewnętrzne, kuchnię w stylu vintage, i powoli przestaję ignorować ich potencjał. Zaczynam też dostrzegać przynajmniej częściową spójność stylu mojego mieszkania – pełne plamy koloru zamiast wzorów, klasyczne wzory mebli, dużo ciemnoczerwonego drewna.

Po drugie, mieszkanie Kathleen zachęca mnie do stopniowego eliminowania plastiku z łazienki i kuchni na rzecz ceramiki i szkła – a także, być może, do powieszenia na ścianie druków rodem z atlasu botanicznego czy zoologicznego (tu i tu). Może być tylko lepiej:)